Het neerslagtekort is lokaal extreem in ons land. Op diverse plaatsen is het neerslagtekort dit jaar groter dan aan het eind van de zomers van 2018 en 1976. Voor delen van Limburg en Brabant was dit groeiseizoen het derde extreem droge groeiseizoen op rij.

Het neerslagtekort is in het Limburgse Arcen tot 1 september opgelopen tot 381 millimeter. Slechts één keer sinds het bijhouden van neerslag én verdamping in 1957 was het ergens in ons land aan het eind van augustus droger dan in Arcen dit jaar. In 1976 was het neerslagtekort op 31 augustus in Vlissingen 432 millimeter.

Regionaal is de droogte dit jaar dus nog extremer dan aan het eind van de meteorologische zomer van 2018. Toen was Midden-Limburg het droogst met een neerslagtekort van 379 millimeter in Ell op 31 augustus.

De regionale verschillen in ons land zijn enorm. In het westen en noordwesten van het land is het neerslagtekort met 120 tot 160 millimeter een stuk minder groot. Het neerslagtekort is het grootst in Arcen met 381 millimeter, maar ook in het Limburgse Ell en het Zeeuwse Wilhelminadorp wordt 300 millimeter ruimschoots overschreden (360 resp. 314 millimeter).

Het landelijk gemiddelde neerslagtekort ligt op ongeveer 216 millimeter. Dit jaar behoort daardoor niet meer tot de 5% droogste jaren sinds het bijhouden van neerslag én verdamping in 1957. Aan het eind van het groeiseizoen, 30 september, kunnen we de definitieve balans opmaken. Het neerslagtekort daalt waarschijnlijk licht, sterke wijzigingen worden niet verwacht.