Deze week sneuvelt warmterecord na warmterecord door extreem hoge temperaturen voor deze tijd van het jaar. Een zeer uitzonderlijke situatie, zeker wanneer je bedenkt dat we een ruime week geleden nog massaal op schaatsijs stonden en sneeuwbalgevechten hielden. Het lenteweer wordt door velen als fijn ervaren, maar het schopt de natuur behoorlijk in de war: “We zien een explosie van eerstelingen in de natuur”, stelt bioloog Arnold van Vliet. Dit komt doordat allerlei planten en dieren actief raken door de huidige extreem hoge temperaturen voor deze tijd van het jaar. “En dat kan zo vroeg in het seizoen nog best wel eens verkeerd uitpakken,” aldus Van Vliet.

Hieronder kunt u het interview zien dat ik met bioloog Arnold van Vliet had.

Heerlijk toch, dat warme zonnetje op je gezicht? Toch heeft datzelfde zonnetje een keerzijde. “Als we kijken naar de ontwikkelingen in de natuur, dan liggen we nu zo'n drie tot vier weken voor op de normaal”. Maar maken die paar weken nou echt zoveel verschil, kun je jezelf afvragen.

“Jazeker,” antwoordt Van Vliet daarop stellig. De aanhoudende hoge temperaturen die zorgen voor een activatie bij planten en dieren, baren hem met name zorgen wegens de blijvende kans op nachtvorst. “Nachtvorst is nog prima mogelijk en vlinders of wespen kunnen daar behoorlijk last van krijgen.” Ook worden vele beestjes te vroeg wakker, waardoor de nachtvorst veel impact kan hebben op de overleving van deze dieren. Verder kan de mogelijke nachtvorst voor fruitbomen behoorlijk problematisch zijn. “Het kan de productie flink aantasten,” stelt Van Vliet.

Deze stijging van de temperatuur is niet nieuw. De natuur probeert zich aan te passen aan de veranderingen. Daardoor zien we steeds meer een noordwaartse verschuiving van alle planten en diersoorten. “Er is een massale volksverhuizing gaande in de Nederlandse en Europese natuur.” Toch kan de natuur de stijgende temperatuur niet bijbenen: “het verschuift tien keer langzamer dan dat de temperatuur aan het stijgen is.” Dit zou volgens de bioloog betekenen dat aan het einde van deze eeuw maar liefst veertig procent van de huidige plantensoorten niet meer in Nederland kan bestaan.

Dat zijn dramatische ontwikkelingen, zeker gezien de natuur er al niet goed voor staat door allerlei menselijke activiteiten. Daar komt nog eens bovenop dat door de snelheid van de verandering er in deze korte tijd geen nieuwe soorten bij komen. “Het is echt proberen mee te bewegen voor de planten en dieren, al beperken wij ze daar op allerlei manieren in.”