Na een wisselvallige start van de week stabiliseert het weer tijdelijk door een rug van hogedruk. Het Amerikaanse GFS en het Duitse ICON weermodel laten weinig tot geen verschillen zien als op het deze trekrug aankomt. De wind is eerst westelijk en klapt daarna om naar het zuidwesten. De onderstaande modeluitvoeren laten duidelijk zien dat de windvaantjes parallel lopen met de isobaren, de lijnen van gelijke luchtdruk. Ondanks de aanvoer van vrij zachte lucht met dit stromingspatroon zorgen opklaringen in de nacht naar dinsdag voor een flinke temperatuurdaling. Als de wind wegvalt, kan hier en daar een mistbank tot ontwikkeling komen. De luchtvochtigheid van de grenslaag is door de eerder gevallen neerslag nog behoorlijk hoog.

Luchtdruk, isobaren en windrichting vergeleken tussen GFS en ICON. Dinsdag 10 uur lokale tijd.

De rust in de atmosfeer is van relatief korte duur. Na passage van de trekrug volgt later op dinsdag alweer een storing die gekoppeld is aan een lagedrukkern boven Ierland. Dit lagedrukgebied trekt het etmaal daarna over de Noordzee om woensdagmiddag bij het zuiden van Noorwegen uit te komen. Het windveld aan de zuidflank van het laag zorgt in Nederland voor een stevige westenwind. Daarnaast regent het in datzelfde tijdvak geruime tijd door.

Het Europese weermodel (ECMWF) berekent dat woensdagnacht en -ochtend een harde wind komt te staan in de kustgebieden, mogelijk met uitschieters naar een stormachtige wind als het lagedrukgebied nog wat verder uitdiept. Daarbij worden windstoten verwacht van maximaal 85 km/uur. Opvallend is dat windstoten op de Limburgse heuveltoppen ook duidelijk naar voren komen. In het Franse ARPEGE modellen rollen vergelijkbare windvlagen uit de laatste berekening. De maximale windstoot pal aan zee in het Amerikaanse weermodel (GFS) bedraagt 90 km/uur. Het ICON weermodel pakt iets zwaarder uit met waarden tussen 85 en 100 km/uur in het noordwestelijk kustgebied.

Woensdagmiddag blijft de zuidwesten- tot westenwind duidelijk voelbaar, maar het zwaartepunt van de wind ligt dan achter ons. De regen trekt weg in oostelijke richting. Al kan de onstabiele lucht achter het front nog een trigger zijn voor de vorming van buien.

Tijdens het tweede deel van de week is de stroming in veruit de meeste modelberekeningen afkomstig uit het zuiden, zuidwesten of westen. Hoge luchtdruk zit stevig in het zadel in het Middellandse Zeegebied en Centraal-Europa, waardoor depressies worden afgebogen naar de hogere breedtegraden. In Nederland krijgen wij hier vaak een schampschot van mee en bestaat het weerbeeld uit een komen en gaan van storingen die worden afgewisseld met opklaringen.

Met uitzondering van een temperatuurdipje op dinsdag blijft de maximumtemperatuur onverminderd te hoog voor januari. De waarden komen geregeld in de dubbele cijfers uit terwijl 5 tot 7 graden klimatologisch gezien normaal is. Woensdag springt in de temperatuurpluimen van het ECMWF en GFS-model ook naar voren met een lichte stijging. Omdat het die dag stevig waait zal het gevoelsmatig weinig verschil maken. Er is een groot deel van de week weinig dagelijkse gang te bespeuren: dat is het verschil tussen de temperatuur overdag en ’s nachts.

Voorlopig lijkt de westcirculatie dus bepalend te blijven voor het weer. Een voorzichtige vooruitblik naar het weekend en de dagen daarna laat een kleine kans zien voor een drastische omslag van het stromingspatroon.

Foto omslag: Francien Tax