Nuna (de naam van de wagen) ging afgelopen zondag als vierde van start en kwam na een aantal inhaalacties over en weer als derde aan op de eerste control stop in Katherine (300 km van Darwin) met een achterstand van ongeveer 4 minuten op de toenmalige leider in de race: Tokai University uit Japan. Twee uur na de stop in Katherine nam het Nuon Solar Team de koppositie over en bouwde deze uit tot een voorsprong van 8 minuten bij de tweede stop in Daly Waters.

Om 17:00 werd de auto iets meer dan 600 km van Darwin langs de kant van de weg geparkeerd en werd het tentenkamp opgezet. De feestvreugde over de koppositie werd ietwat getemperd door het feit dat een wolk voor de ondergaande zon het bijladen van de accu behoorlijk belemmerde, terwijl de concurrerende teams, die hun kamp iets terug hadden opgezet, in de volle zon stonden. 

Dag 2 begon goed voor het Nuon Solar Team, totdat na iets meer dan twee uur rijden de auto met een noodstop in de berm moest worden geparkeerd vanwege een mechanisch defect. Dit werd in razend tempo gerepareerd, maar daarmee kon niet voorkomen worden dat Nuna ingehaald werd door het Japanse team van Tokai. Nog voor de derde stop van de race in Tennant Creek had het Nuon Solar Team de koppositie weer heroverd, maar de voorsprong was geslonken tot minder dan 3 minuten.

Het verschil tussen de auto's bleef minimaal de rest van de dag, zodat de top ook bij de tweede stop van de dag dicht bij elkaar lag. Na twee dagen racen en meer dan 1200 km te hebben afgelegd begon de top 5 zich langzaam af te tekenen: Nuna en Tokai op kop, Twente en Michigan daar zo'n 20 tot 30 minuten achter en het team van de Belgen op ongeveer een uur achterstand. Na de stop aan het einde van de dag waren de rollen ten opzichte van dag 1 omgedraaid: waar Nuna vol in de zon stond te laden, hadden nu de andere teams last van de vele bewolking die gedurende de middag was op komen zetten.

Nu, aan het einde van dag 3, zijn de verschillen tussen de teams een stuk groter. Tokai is ver afgezakt en ligt ruim een uur achter op Nuna, terwijl de Japanners zijn ingehaald door de teams van Michigan en Twente. Maar ook de voorsprong van Nuna op Michigan is gegroeid ten opzichte van dag 2. Het verschil bedraagt nu iets minder dan 60 minuten. Op de huidige nummer drie, Twente, heeft Nuna een voorsprong van een uur en 10 minuten.

Ook vandaag was er weer veel bewolking, maar gelukkig waren er ook een hoop gaten in deze bewolking. Door slim gebruik te maken van de actuele satellietbeelden en daar de snelheid op aan te passen heeft het Nuon Solar Team op de cruciale momenten de bewolking weten te vermijden en daarmee hun voorsprong flink weten uit te bouwen op de concurrentie.

Na twee dagen was het verschil tussen nummer één Nuna en nummer twee Tokai slechts 3 minuten, en na dag 3 is dit verschil gegroeid tot bijna een uur zonder dat er meldingen over pech van de concurrentie zijn geweest.

Over de oorzaak van de groei van de voorsprong is het slechts speculeren, maar er zijn wel een aantal mogelijke oorzaken aan te wijzen. Allereerst is er de racestrategie: ieder team deelt de race op een manier in waarvan het denkt dat de auto daarmee het snelst in Adelaide is. Alle auto's zijn uitgerust met een behoorlijke accu waar de auto's zonder zonneinkomsten zo'n vijf uur op kunnen rijden. Deze accu is vol aan het begin van de race en mag leeg zijn aan het einde van de race.

Gedurende de race werkt deze accu eigenlijk als buffervat voor alle binnenkomende zonne-energie en de uitgaande verbruiksenergie. 's Ochtends vroeg en aan het einde van de middag als de zon laag staat, rijdt de auto grotendeels op energie van de accu, terwijl de auto rond het middaguur bijna volledig op directe zonne-energie rijdt. Tijdens de verplichte stops en het laden rond zonsopgang en zonsondergang wordt de accu weer bijgeladen, maar in de meeste gevallen niet meer tot het niveau aan het begin van de race. 

Met de accu als buffer kan tijdens de race dus ook de strategie worden aangepast op de concurrentie. Zo zou een verklaring kunnen zijn voor het wegzakken van Tokai dat ze de afgelopen dagen te veel van hun buffer hebben opgebruikt om aansluiting te kunnen houden met Nuna en dat ze daarom vandaag een lagere snelheid hebben gekozen om energie te besparen.

Een andere oorzaak zou kunnen zijn dat ze hun strategie baseren op een andere interpretatie van de weersverwachtingen en alvast proberen te sparen voor het weer van de komende dagen. We zullen het antwoord waarschijnlijk nooit te weten komen, want het best bewaarde geheim van zonneteams is hun strategie en vooral de hoeveelheid energie die er nog in hun accu zit. En deze onzekerheid over de beweegredenen van andere teams betekent tevens dat de race nog altijd niet beslist is!

Uit bovenstaand verslag blijkt dat er sinds de start van de race nog geen dag is geweest zonder bewolking en auto's zelfs in de regen moesten rijden. Dat is uiteraard niet het beeld dat veel mensen van het centrale deel van Australië hebben en is ook heel uitzonderlijk voor deze tijd van het jaar. Dit slechte weer heeft bovendien grote invloed op de gemiddelde snelheden die dit jaar worden gereden: waar in voorgaande races de snelheden boven de 90 km/h lagen, rijden de team nu ongeveer 80 km/h en dat kan maar deels worden verklaard uit de gewijzigde reglementen.

Van de vijf dagen die de race normaal gesproken duurt, is de lucht doorgaans op drie dagen strakblauw, is er één dag waarop er in de middag wat kleine stapelwolken ontstaan en is er één dag waarop de inkomsten tegenvallen vanwege dichte bewolking - meestal is deze dag de laatste dag bij de finish in Adelaide. Regen is iets wat maar heel zelden tijdens de World Solar Challenge voorkomt en dan vaak alleen in de buurt van de finish.

Het midden van Australië heeft nu al een week lang te maken met veel bewolking en af en toe regen en daar heeft ook de zonnerace last van. Voor ons bij Weerplaza is het scenario van dit jaar echter wel een stuk interessanter dan in andere jaren: zeker als er veel bewolking is, is het van essentieel belang om een weersverwachting van goede kwaliteit te gebruiken en maakt de interpretatie daarvan een groot verschil tijdens de race.

Onze weersverwachting heeft in de voorbereiding van de strategie voor de racedag goed geholpen met het bepalen van alle mogelijke scenario's van de bewolking. Tijdens de dag zelf heeft het Nuon Solar Team met eigen metingen en op basis van satellietbeelden de strategie verder gefinetuned.

Terwijl de teams ongeveer tweederde van de afstand tussen Darwin en Adelaide hebben afgelegd, is het nog steeds niet gedaan met de bewolking. Vannacht moeten de teams rekening houden met veel regen (modellen komen met neerslagsommen van 10 tot 30 mm) en is er grote kans op onweer. Morgenochtend zou deze bewolking grotendeels weg moeten zijn, maar dan trekt er rond het middaguur weer een nieuwe band met bewolking over de route.

Misschien wel problematischer morgen is de harde wind. Hoe zuidelijker men op de Stuart Highway komt, hoe lager de vegetatie wordt en dus kan de wind vrijwel ongestoord aanzwellen. Morgen worden snelheden van windkracht 4 à 5 verwacht en dat kan voor de lichte auto's (140 kilogram zonder coureur) grote problemen opleveren, zeker als de wind van de zijkant komt. Het wordt dus morgen voor zowel de strategen als de coureurs een spannende dag!

Nadat morgenmiddag de bewolkingsband is overgetrokken, lijkt het erop dat het de rest van de race onbewolkt blijft. Naar verwachting is het ook zonnig bij de finish, zodat de teamleden het niet lang koud hoeven te hebben nadat ze  hun traditionele duik hebben genomen in de fontein op Victoria Square in Adelaide.