De Etna is een van de meest actieve vulkanen van Europa. Soms zijn er boven de vulkaan ringvormige wolken te zien en in enkele gevallen zijn het er zelfs meerdere achterelkaar. 

Deze ‘donuts’ ontstaan als gloeiend magma in een smal kanaal vrij hoog in de vulkaan komt maar niet uitbarst. Uit dit magma ontsnappen soms gasbellen die uit het magma breken. Het vrij gekomen gas rolt met vrij hoge snelheid als het ware langs de smalle schacht naar boven en verlaat de vulkaan. [1]  De schachtwanden zorgen voor wrijving waardoor de rotatie sterker wordt. Het gas blijft vervolgens ook roteren als de gasbel de vulkaan verlaat. [2]

Wanneer er boven de vulkaan relatief koude lucht aanwezig is zal het warme gas vrij snel condenseren en ontstaat er een wolk [3]. Wanneer de schacht een vrij ronde vorm heeft en de zijden van de schacht ongeveer dezelfde hoogte hebben krijgt de wolk zijn typische ringvormige uiterlijk: een donutwolk.

De wolkenringen bestaan voor 80 procent uit waterdamp. De rest is een combinatie van zwaveldioxide en koolstofdioxide. Wanneer de bellen in een rap tempo achter elkaar ontsnappen kan er een heel treintje van donutwolken ontstaan die met de heersende wind worden meegevoerd.

Omdat de donutwolk sterk roteert om de randen van de donut heen blijft de constructie vrij goed in tact en kan een dergelijke wolk lang overleven.